XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

- Berdin da, osaba. Gu Saknussemm- en bidetik - Ez ba jakin. Agian ez.

- Dena dela - esan nion - ni ez naiz damutuko.

- Ikuskari zoragarria da hau.

Irakaslea egon ezinik utzi nuen. Ernarazita.

Arratsaldeko hiruretan. Hans-ek, zegokion saria eskaturik, hiru rixdal jaso zituen nagusiagandik.

Abuztuak 16. Igandea. Ez dago ezer berririk.

Eguraldi berdina egiten du.

Termometroak zerbait jaisteko joera du.

Esnatu eta begiak ireki orduko, argitasunari kontu hartzen diot.

Elektrika fenomeno hau motelduko ote den bildur bait naiz.

Baina argitasunak beti bezalakoa dirau.

Osabak pendula maiz botatzen du uretara.

Pendula, haitzur bat lokarri bati lotuta osatu dugu.

Hirurehun metroko lokarria luzatu eta, haitzurrak ez du hondorik ukitzen.

Gero, haitzurra ateratzerakoan, zailtasunak izan ditugu.

Haitzurra ateratakoan, Hans-ek erremintak daduzkan seinale batzuk erakutsi dizkit...

- Tander!- esan dit.

- Hortzak! Egia da. Norbaitek hozka egin dio.

- Aintzina galdutako mamutzarren antzekoren bat ote dabil hemen?.

Abuztuak 17. Astelehena. Haitzurreko burdinean dauden seinaleak ikusita, hortz zorrotz eta konoerazkoak (kokodriloak dituen antzekoak) dituela esan behar, delako mamu ezezagun horrek.